Σπύρος Παπαδόπουλος και αφιέρωμα στο Μιούζικαλ

Πριν από λίγο τελείωσε μια ακόμα εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου "Στην υγειά μας", που, όπως κάθε Σάββατο, μας ταξίδεψε στα μονοπάτια - κατ' άλλους λεωφόρους πολύβουες - της μουσικής. Την τιμητική τους είχαν απόψε τα Μιούζικαλ. Κι ανάμεσα στους καλεσμένους, οι Γιάννης Δαλιανίδης, Μίμης Πλέσσας, Μάρθα Καραγιάννη, Μαριάννα Τόλη... Με την τελευταία να έχει κουβαλήσει μαζί της στο πλατό και ολόκληρο το ταλαντούχο της "θηριοτροφείο".

Μάθαμε ότι ο Γιάννης Δαλιανίδης, χορεύει εκπληκτικά κλακέτες! Ότι ο Μίμης Πλέσσας στα χρόνια που ήταν φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας (θετικές επιστήμες) δημιούργησε μια εξίσωση χημείας, χάρη στην οποία σήμερα, βρισκόμαστε κυριολεκτικά στο παρά πέντε για τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Μάθαμε επίσης ότι υπάρχουν οι Υποτροφίες Τόλη, που χορηγούνται σε νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες από το χώρο των Μιούζικαλ. Κι η Μάρθα Καραγιάννη, σεμνή, απλή, περίμενε τη σειρά της να μιλήσει και δεν επεδίωξε ούτε στιγμή να ξεχωρίσει! Ενώ, ως γνωστόν στους έχοντες μάτια να δούνε, ένα φου να έκανε ήταν αρκετό.

Ακούσαμε έργα ξεχασμένα κι απ' τους δημιουργούς τους. Την ταινία "Γκριζ", με τους Τζων Τραβόλτα και την Ολίβια, να ξαναζωντανεύει στο πλατό, τραγουδισμένη σε μετάφραση αλλά με το κυρίως της πιάτο στα Αγγλικά! Είδαμε το "Τζίσους Κράιστ Σούπερσταρ", είδαμε την "Μαίρη Πόππινς", τον "Βιολιστή στη Στέγη", κι άλλα, κι άλλα... Και τις μικρές ώρες σερβιρίστηκε και το "Φάντασμα της Όπερας", που για όσους έχουν δει την ταινία, όλα τ' άλλα είναι απλά ...σαπουνόπερες. Σφίχτηκαν να το βγάλουν πέρα τρία νέα παιδιά κι όσο δεν το σκοτώσανε τελείως, το αφήσανε στην εντατική με ορό...

Όμως, περάσαμε καλά - αυτό που λέει "χάλια" ο Σπύρος Παπαδόπουλος. Περάσαμε ένα μαγευτικό Σαββατόβραδο κλεισμένοι στο σπίτι (δει δη χρημάτων) κι ήταν εντάξει... Ανεξάρτητα από τα λάθη της ή τις παραφωνίες των καλεσμένων της, η εκπομπή αυτή προσφέρει μια καλλιτεχνική έποψη που λείπει παντελώς από τα ιδιωτικά κανάλια. Για ένα μόνο λυπηθήκαμε στο τέλος:

Που δεν γράφονται στις μέρες μας σύγχρονα μιούζικαλ έργα. Είναι κρίμα πραγματικά. Τούτα τα ταλέντα είναι ένα φυτώριο δεκτικό για μεγάλες δημιουργίες. Και να λείπει το σωστό σενάριο...

Άρτον και Θεάματα!