Οι δημοσκοπήσεις και τα Blogs

Μια και καλή εξήγηση εδώ χρειάζεται, προς ώτα ακουόντων και μη: Τα ιστολόγια (blogs) δεν είναι μέσα μαζικής ενημέρωσης. Άλλο αν ορισμένα ιστολόγια πράγματι πληροφορούν τον κόσμο παρέχοντας ειδήσεις και αναλύσεις επί θεμάτων της επικαιρότητας. Νομικά, τα ιστολόγια είναι προσωπικά ημερολόγια των κατόχων τους.

Επίσης, κανείς μα κανείς κάτοχος ιστολογίου (blogger) δεν υπόκειται στους κανονισμούς οποιουδήποτε Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ε-σου-ρου), έντυπου τύπου ή άλλου ελεγκτικού οργάνου/φορέα. Αυτό δα έλειπε!

Τέλος, τονίζουμε με όσο πιο δυνατή και ξεκάθαρη φωνή, ότι κάθε ιστολόγιο έχει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κατόχου του, ως άτομο, ως ευρωπαίος και έλληνας πολίτης. Ως άτομο επαναλαμβάνουμε, κι όχι ως οργανισμός, εταιρία, νομικό πρόσωπο και τα λοιπά.

Όταν, συνεπώς, ένα ιστολόγιο δημοσιοποιήσει μια, εκ των διενεργούμενων στις προεκλογικές τούτες πονηρές μέρες, δημοσκόπηση, επέχει την απλή ευθύνη ενός ιδιώτη που κράτησε στο καρνέ του κάποια σημείωση. Αν το καρνέ του τώρα, κατά σύμπτωση ή και σύμφωνα με την ελεύθερη επιθυμία του, διαρρεύσει και δουν κι άλλοι το περιεχόμενό του, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κατηγορηθεί ότι εξέδωσε περιοδικό, εφημερίδα κι άλλα τέτοια...

Για το μόνο που μπορεί να κατηγορηθεί είναι ότι μετέδωσε την πληροφορία στον περίγυρό του. Στον γείτονά του με τον οποίο γνωρίζονται, στο φίλο και στη φίλη, στο άτομο που γνωρίστηκαν μέσω του διαδικτύου και γίνανε φίλοι. Διότι, όποιος σε επισκέπτεται στο ιστολόγιό σου, είναι αυτοδίκαια και φίλος σου.

Κανένας εισαγγελέας δεν έχει δικαίωμα να παρέμβει στο τι κουβεντιάζεις με τους φίλους σου, διότι είναι σαν να παρεμβαίνει στην ελεύθερη έκφρασή σου. Αυτό είναι οπωσδήποτε αντισυνταγματικό, κι αν δεν καταπέσει στα ελληνικά δικαστήρια, θα καταπέσει οπωσδήποτε βαρύγδουπα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο.

Αγαπητοί μου φίλοι, σαν κερασάκι στην τούρτα, σας πληροφορώ πως γίνεται μια ανεξήγητη προπαγάνδα στο διαδίκτυο ανεβάζοντας τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε μεγάλα ύψη. Η αλήθεια είναι πως η διαφορά υπέρ του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα, ασφαλώς παραμένει, και κυμαίνεται μεταξύ των 4,5 και 5 ποσοστιαίων μονάδων.

Άρτον και Θεάματα!

Και ...επαυξάνουμε!...

Οι πέντε ...αμαρτίες του Κώστα Καραμανλή

Λάβαμε από τον κ. Γιώργο Ζαμπέτογλου σε embeded code το παραπάνω βίντεο και με χαρά το προβάλλουμε. Όσον αφορά το σχόλιο του προαναφερθέντα φίλου μας ότι "λυπάμαι αν σας στενοχωρώ", δηλώνουμε ότι όχι μόνο δεν μας στενοχωρείς κ. Γιώργο Ζαμπέτογλου, αλλά μας δίνεις όπλα και δύναμη, και περιμένουμε και άλλες δυνατές συνεργασίες. Σε ευχαριστούμε θερμά.

Άρτον και Θεάματα!

Οι πολιτικοί μας

Και τι δεν κάνουν για την εξουσία!
Τρέχουν στα πάρτι που τους προσκαλούν!
Κάθε τους χειραψία, και προδοσία!
Ω, πόσο χρήμα κατασπαταλούν!

Τους συναντάς στο δρόμο, σε γνωρίζουν!
«Γεια σου, Θανάση, Γιώργο, Παντελή»!
Πάντα αγαπούν αυτούς που τους ψηφίζουν!
Τούς δίνουν του Ιούδα το φιλί!

Φαίνεται πως θα τρων καλά κει πάνω!
Λένε, «για της Ελλάδας το καλό»!
Κι εγώ που εδώ κοντεύω να πεθάνω,
για μια δουλίτσα, τους παρακαλώ!

Ποτέ δε φεύγεις δίχως υποσχέσεις!
Χωρίς δυο λόγια συμπονετικά!
Των Τραπεζών τις μαύρες κατασχέσεις,
αυτοί θ’ αναχαιτίσουν τελικά!

Άρτον και Θεάματα!

Μάθε πού ψηφίζεις

Για να μάθετε πού ψηφίζετε, επισκεφτείτε την παρακάτω διεύθυνση του Υπουργείου Εσωτερικών:

http://www.ypes.gr/services/eea/eea.htm

Θα σάς ζητηθεί να γράψετε ονοματεπώνυμο, όνομα πατέρα, μητέρας καθώς και ημερομηνία γέννησης. Κατόπιν θα δείτε όλα τα στοιχεία σας, και σε ποιο εκλογικό κέντρο ψηφίζετε.

Το πρώτο-πρώτο κουτάκι που αφορά τον εκλογικό σας αριθμό μπορείτε να το αφήσετε κενό, αλλά όλα τα υπόλοιπα πρέπει να τα συμπληρώσετε υποχρεωτικά.

Συμβαίνουν αυτά

Κοιτάξτε να δείτε... Συμβαίνει και στα καλύτερα τα σπίτια. Πληροφορηθήκαμε ότι στη Ζουζουανδία - χώρα της μικρής Ζουζού (το κοριτσάκι στη φωτογραφία) - συντελούνται, κατ' έθιμο μάλιστα, διάφορα ευτράπελα την ημέρα διεξαγωγής των εκεί εκλογών. Ένα απ' αυτά είναι η λεγόμενη "(απ)εγνωσμένη καλπονοθεία".

Το έθιμο της "(απ)εγνωσμένης καλπονοθείας" συνιστά ελεύθερο σταύρωμα όσων εκ των ψηφοδελτίων δεν διαθέτουν πληρότητα σταυρών. Σαν κλείσουν τα εκλογικά κέντρα κι αρχίσει η καταμέτρηση των σταυρών, παρεμβαίνουν τάχατες στα κρυφά οι καλπονόθοι, κάτι γιγάντια όντα με χοντρές κοιλιές τα οποία, τον υπόλοιπο καιρό τους, κατοικούν στους υπονόμους, και βάζουν σταυρούς ασύστολα.

Όργιο κανονικό και με το αζημίωτο, φυσικά! Όλα κι όλα, χάνει ποτέ ο καλπονόθος; Δε χάνει... Αλλά τέτοια πράγματα, ως γνωστόν, συμβαίνουν μόνο στα παραμύθια, και δη στο παραμύθι της Μικρής Ζουζού, μιας αθώας και ανυπεράσπιστης μικρούλας που ζει στη μυθική χώρα της Ζουζουανδίας.

Συνεννοηθήκαμε;

Άρτον και Θεάματα!

Ο Ρόμποκοπ Γιώργος Καρατζαφέρης τα είπε χύμα στο Alter

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης τα είπε χύμα και τσουβαλάτα!... Ο Νίκος Χατζηνικολάου έμεινε με το στόμα του διάπλατα ανοιχτό απόψε, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alter!

Πιο συγκεκριμένα, ο Ρόμποκοπ Γιώργος είπε: "Η Ντόρα θα γίνει αρχηγός της Νου-Δου(!), ο Παπανδρέου θα γίνει πρωθυπουργός(!) και ο Καραμανλής θ' ανέβει στο θώκο του Παπούλια(!)". Ήγουν τουτέστιν, θα γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη.

Και δεν αρκέστηκε μόνο σ' αυτά, ο τέως. (Τέως δημοσιογράφος, βέβαια)... Τόλμησε να ξεστομίσει ακόμα ότι, "ο Καραμανλής τα έκανε πλακάκια με τον Παπανδρέου, ώστε όταν παραδώσει την εξουσία να εξασφαλίσει ταυτόχρονα ατιμωρησία, για το σύνολο των παρανομιών και των σκανδάλων της κυβέρνησής του(!)".

"Πες τα όλα αγόρι μου, πες τα όλα!", έλεγε συνεχώς από μέσα του ο Νίκος Χατζηνικολάου, ο οποίος με την πραγματικά υψηλή ευφυία του παγίδεψε τον Γιώργο Καρατζαφέρη στο απροσδόκητο αυτό προεκλογικό του παραλήρημα.

Το επίχρισμα: Όλα όσα είπε ο Ρόμποκοπ Γιώργος, τα είχαμε σκεφτεί εμείς πρωτύτερα. Και όχι μόνο εμείς! Όλη η Ελλάδα, μαζί μας!...

Καλή ψήφο, αν σάς βαστάει!!!

Άρτον και Θεάματα!

Τι θα ψηφίσουμε;

Τι θα ψηφίσουμε, στις Εκλογές;
Σε ποιον θα πούμε, μάγκα μου, το yes;
Ποιος θα δεχτούμε να μας κυβερνήσει,
να πιει κι αυτός απ’ τη δική μας βρύση;

Πάντα ο λαός στο τέλος την πληρώνει.
Σύμφωνα με τις νέες δημοσκοπήσεις,
ο Γιώργος κάνει τον Κωστάκη σκόνη,
μα πώς αυτό να το δημοσιοποιήσεις;

Τέσσερις οι μονάδες διαφοράς!
Πες μου τι χρώμα εσώρουχα φοράς;
Πράσινα μήπως, με γαλάζιες βούλες;
Ή ροζ στρινγκάκια σαν τις αδερφούλες;

Εμείς, σάς λέμε πάντα την αλήθεια.
Κι ας έχουμε τη φάτσα μας ηλίθια.
Και θα ψηφίσουμε βεβαίως Πασόκ,
να πέσει ο Κώστας και να πάθει σοκ!

- Τοκ-τοκ-τοκ!...
- Ποιος είναι;
- Το Πασόκ!
Καλώς ορίσατε στο σπιτικό μας,
φίλοι μας πράσινοι, για το καλό μας!...

Άρτον και Θεάματα!

Περί κτιστών, βιλλών και άλλων τινών

Βίλλα χτίζουν στον Σουφλιά,
χτίστες απ’ το Μαχαλά,
βίλλα δίχως βιλαέτια,
άδειες, χαρτιά και τέτοια!

Στον Μαγγίνα του Ινδού,
που ψηφίζει την Νου-Δού,
χτίζουν ένα μέγα κτίριο,
που το λεν αναψυκτήριο!

Ο Ριρής, με δανεικά,
(Θόδωρε, όνειρα γλυκά),
σπίτια χτίζει και παλάτια,
για της Μάρας του τα μάτια!

Σκέφτηκα, λοιπόν, κι εγώ,
μιας και χτίζουν όλοι εδώ,
να φωνάξω κάποιον μάγκα,
να μού χτίσει μια παράγκα!

Κει που πίναμε καφέ,
ρίχνοντας μπετόν-αρμέ,
νάσου πλάκωσαν οι μπάτσοι,
κοίτα πράμα να μού κάτσει!...

Άρτον και Θεάματα!

Ο Γιωργάκης και η Κατάσσα

Μια φορά κι έναν καιρό, την αποκαλούμενη από τους παλαιοντολόγους Προεκλογική Εποχή, ήταν ο Γιωργάκης, υποψήφιος Γενικός Δερβέναγας σε μια υπερβολικά μακρινή χώρα… Ο Γιωργάκης αυτός, λοιπόν που λέτε, είχε μια φοβερή ερωτική εμμονή! Και η συγκεκριμένη ερωτική του εμμονή είχε να κάνει με την Κατάσσα, την υπερόμορφη σύζυγο του Κωστάκη, τότε Γενικού Δερβέναγα και μέλλοντα από σπόντα Προέδρου της Χοντροκρατίας.

Ο Γιωργάκης δεν είχε ακριβώς ερωτευτεί την Κατάσσα – και πώς άλλωστε θα τολμούσε να την ερωτευτεί, αφού η Παπάντα (η δικιά του) θα τού καρατομούσε Σύριζα το κατιτίς του – αλλά να, δεν μπορούσε να ησυχάσει με τίποτα, αν δεν έχωνε τη μουσούδα του στα επίμαχά της. «Βρε πώς θα τα καταφέρω, βρε πώς θα τα καταφέρω;», πιάνει, μια και δυο και εξομολογείται το μέγα πάθος του στο τσιπρίδι του εν γένει πολιτικού σκηνικού, το οποίο άκουγε στο συμπαθές όνομα: Τσιπρίδης.

«Πω, πω, ρε μάγκα μου»! Έκανε εμβρόντητος ο Τσιπρίδης. «Τι είναι τούτο εδώ που μού λες; Θέλεις να κάνεις (μπιπ…) στην Κατάσσα; Τι θα πει ο γενναίος μας Κωστάκης»;

«Είχα μια σκασίλα τι θα πει ο γενναίος μας Κωστάκης»! Απάντησε ο Γιωργάκης. «Εγώ αυτό έβαλα στο μυαλό μου κι αν δε βρεθεί κάποιος τρόπος να το πραγματοποιήσω, θα πεθάνω»!...

«Χμ»... Σκέφτηκε ύπουλα και πολύ υστερόβουλα ο Τσιπρίδης. «Ίσως μπορώ να σε βοηθήσω… Αλλά, αν σε βοηθήσω και σού βρω έναν τρόπο για να καταλύσεις δια της σης μουσούδης εις τα οέο της Κατάσσας, εσύ ποιο αντάλλαγμα θα μού προσφέρεις»;

«Θα σού δώσω μερίδιο από την καινούργια Κυβέρνηση την οποίαν ετοιμάζομαι να εξαπολύσω», έταξε με την αδρεναλίνη του στα ύψη ο Γιωργάκης.

«Πολύ ωραία», συμφώνησε ο Τσιπρίδης, «περίμενε και θα σε ειδοποιήσω»!

Την επόμενη μέρα, τα ξημερώματα, ο Τσιπρίδης οδήγησε τη μεγάλου κυβισμού μηχανή του στην Ελαφήνα (προάστιο της πρωτεύουσας Σκαθήνας) και μόλις έφτασε έξω απ’ την επίμαχη βίλλα, αναρριχήθηκε με σκοινί στα ενδότερα του εξουσιαστικού ζεύγους, το οποίο – τι άλλο να έκανε; – ροχάλιζε μακαρίως. Σ’ ένα παραδίπλα ανάκλιντρο διέκρινε αμέσως την μέγεθος έχουσα βράκα του Γενικού Δερβέναγα και σ’ ένα χρυσό σκαμπό εκεί στο πλάι, το ελάχιστο στρινγκάκι της Κατάσσας. Έβγαλε αθόρυβα τη φαγουρόσκονη, που είχε προμηθευτεί σχεδόν τζάμπα από φουκαριάρη αλγερινό έμπορο, και πασπάλισε προσεκτικά το στρινγκάκι, με τρόπο ώστε να πιάσει ολοκληρωτικά την ασήμαντη πρωτογενή, εχμ, επιφάνεια. Κατόπιν, το έσκασε από τη βίλλα ολοταχώς. Βρρρρμ!... Βρρρμ!...

Όταν η Κατάσσα ξύπνησε και φόρεσε το στρινγκάκι της, την έπιασε αμέσως μια φαγούρα χωρίς προηγούμενο! «Αχού, τι έπαθα η καψερήηη»! Χράτσα και χρούτσα, ξυνότανε και με τα δέκα της νύχια. Κάποια στιγμή το πράγμα έφτασε σε απελπισία. Ο Κωστάκης, μη αντέχοντας άλλο να βλέπει το βασανιστήριο αυτό, φώναξε πανικόβλητος το τσιπρίδι του εν γένει πολιτικού σκηνικού, διότι διέθετε μηχανή μεγάλου κυβισμού και αν χρειαζόταν να τρέξει θα πήγαινε σφαίρα. (Ειλικρινά, πιστέψτε μας, εκείνη την παρωχημένη Προεκλογική Εποχή, αν είχες μηχανή ήσουν άρχοντας)!

Το τσιπρίδι, ο Τσιπρίδης δηλαδή, έφτασε φουσέκι επιτόπου – ορισμένοι μάλιστα αναλυτές διατυπώνουν την άποψη πως γύρισε απ’ το δρόμο, καθώς δεν είχε προλάβει καν να φτάσει στην «εκ περισσού εξορία του», ένθα το παλάτι του Σφύριζα βρισκόταν. Ο Τσιπρίδης έσκυψε συμπονετικά πάνω στην κατατσουγμένη Κατάσσα και διέγνωσε πως δε χρειάζεται γιατρός για την περίπτωση, παρά μόνο ένα «ειδικό σάλιο», το οποίο θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα. Το «ειδικό σάλιο» – είπε ο Τσιπρίδης – το διέθετε μόνο ένας άνθρωπος, ο κατοικοεδρεύων στο παπάντρο Γιωργάκης και έτσι ο Κωστάκης, προς μεγάλη του στενοχώρια, έδωσε τελικά τη συγκατάθεσή του να τον καλέσουν στην Ελαφήνα και με το σάλιο του να θεραπεύσει την Κατάσσα του…

Ο Τσιπρίδης, στο μεταξύ, επισκέφτηκε ξανά τον γέρο αλγερινό έμπορο και αγόρασε σε χιλιαπλάσια τιμή το αντίδοτο! (Για να το δώσουμε πιο λιανά να το καταλάβετε, η φαγουρόσκονη έκανε μόλις δύο ευρώ, ενώ το αντίδοτο σε πολύ μικρότερο φακελάκι κόστισε δυο χιλιάδες ευρώ)! Και στη συνέχεια, έδωσε το αντίδοτο στον Γιωργάκη να το πιει, ώστε το σάλιο του πράγματι να κάνει και τη θεραπευτική δουλειά, πέραν των …άλλων.

Εν τέλει, ο Γιωργάκης βρέθηκε μέσα στη γαλάζια κρεββατοκάμαρα, ολομόναχος με την Κατάσσα και για τέσσερις συναπτές ώρες – τόσο ήταν το χρονικό διάστημα που όρισε ο Τσιπρίδης – με τη γλώσσα του δούλευε ακάματα πάνω στο υπέροχο (μπιπ…) της Κατάσσας! Όταν τελείωσε, με το καλό, έφυγε και πήγε στο σπίτι του, όπου βρήκε να τον περιμένει ο Τσιπρίδης, ο οποίος μ’ ένα πονηρό χαμογελάκι τον ρώτησε αν όλα πήγαν κατ’ ευχήν…

«Τέλεια, Τσιπρίδη μου, τέλεια»! Φώναξε ξαναμμένος ο Γιωργάκης.

«Χαίρομαι! Και τώρα, φυσικά, θα κανονίσουμε την αμοιβή μου. Λοιπόν, θέλω το Υπερουργείο Ελιτισμού, το Υποουργείο Εσωρούχων και την Πρωτοκαθεδρία της Ζουρλής»...

Αλλά και στην Προεκλογική Εποχή, όπως και σήμερα άλλωστε, οι άνθρωποι δεν αποδεικνύονται πάντα συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Και πολύ περισσότερο όταν έχουν ήδη επωφεληθεί. Έτσι, όταν ύστερα από λίγο καιρό ο Γιωργάκης ψηφίστηκε από τη χάβρα των λαουδαίων ως νέος Γενικός Δερβέναγας, «ξέχασε» τι είχε τάξει. Και έδιωξε τον Τσιπρίδη απ’ το αναβαθμισμένο του πλέον παπάντρο, λέγοντάς του πως δεν πρόκειται να συνεργαστεί μαζί του στον αιώνα τον άπαντα.

«Πίσω έχει η αχλάδα την ουράααα»... Έκανε τραγουδιστά ο Τσιπρίδης φεύγοντας. Και το βράδυ, πήρε την υπόλοιπη φαγουρόσκονη και την έριξε μέσα στη φαρδιά κυλότα της Παπάντας...

Το ηθικό δίδαγμα; Να πληρώνετε πάντοτε τα χρέη σας!...

Άρτον και Θεάματα!

(Διασκευή από το ευθυμογράφημα του Τζίμη Πανούση: "Ο ευνούχος και η βασίλισσα").

Το ποδήλατο του Γιωργάκη

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας νεόκοπος πρωθυπουργός που τον λέγανε Γιωργάκη... Μόλις με το καλό (κατ' άλλους με το κακό) ανέβηκε στο θρόνο του, γονάτισαν μπροστά του δυο ταπεινοί αυλικοί και τον ρώτησαν:

"Διάταξέ μας, ω νεόκοπε πρωθυπουργέ μας, ποια θα ήθελες να είναι η πρώτη σου εντολή την οποία παραχρήμα* θα εκτελέσουμε"; (*παραχρήμα = τζάμπα και βερεσέ).

"Να μού φέρετε ένα ποδήλατο", ξεστόμισε με στόμφο ο Γιωργάκης. Διότι είχε από τα παιδικά του χρόνια μανία με τα ποδήλατα και αυτή η διαταγή επείχε συμβολικό χαρακτήρα.

"Μάλιστα, μάλιστα", αποκρίθηκαν δουλοπρεπώς οι δυο αυλικοί και αμέσως εξαφανίστηκαν, τρέχοντας να βρούνε ποδήλατο για τον αρχηγό τους. Όμως, ω του θαύματος, ποτέ πια δεν ξαναγύρισαν και τελικά ξεχάστηκαν κι αυτοί και το ...τιμημένο το ποδήλατο...

Στο μεταξύ, η ζωή στην Ψωροκώσταινα κυλούσε κανονικά... Τι κανονικά, δηλαδή; Ο κ. Καπούλιας, διακοσμητικός πρόεδρος σ' εκείνη τη μακρινή χώρα, ήθελε μεν ψυχικά να ξαναβάλει υποψηφιότητα, δεν μπορούσε όμως σωματικά. Όλα τρίζανε, πού να πάρει. Σαν ποδήλατο - που λέει ο λόγος...

Υποψηφιότητα βάλανε, η Ντόροθυ, μια ογκώδης καλλονή από τη χώρα των τραυμάτων, και η Αλίκη του Πασχάλη, μια υποτιθέμενη καλλονή από τη χώρα των θαυμάτων. Για να μην τα πολυλογούμε, τελικά έγινε ένας ψιλοχαμός και μπλέχτηκε στην υπόθεση και η κυρά Ουρανία, μια ισχνή και ποθητή το πάλαι ποτέ κοπέλα. Το αποτέλεσμα: Έπεσε η κυβέρνηση του Γιωργάκη κι ανέβηκε πάλι η κυβέρνηση του Κωστάκη...

Δεν πρόλαβε καλά-καλά να στρογγυλοκαθίσει στον τέως πλέον θρόνο του Γιωργάκη ο Κωστάκης και νάσου οι δυο αυλικοί που επέστρεψαν φέρνοντας μαζί τους και το ποδήλατο...

"Βρε, καλώς τα παιδιά", τους καλωσόρισε πρόσχαρα ο Κωστάκης. Οι αυλικοί βλέποντάς τον, έμειναν άναυδοι.

"Καλέ, αρχηγέ μας, πώς πάχυνες έτσι";

"Αφήστε τις πολλές λεπτομέρειες και περάστε στο προκείμενο", έκανε βιαστικά ο Κωστάκης, ο οποίος δεν έβλεπε την ώρα να τσακιστούν και να φύγουνε για να τρέξει στο ψυγείο να δει αν υπάρχει τίποτα καλό...

"Και τα δόντια σου, αρχηγέ, πώς έγιναν έτσι κοφτερά; Κι η κοιλίτσα σου, τόσο στρογγυλή; Κι η γυναικούλα σου, τόσο όμορφη"!

"Εχμ, με κολακεύετε βρε παιδιά... Μα, ελάτε τώρα στο παρασύνθημα! Στο ψητό", τους καλόπιασε κάνοντας προσπάθεια να φερθεί ευγενικά, καθώς δεν ήξερε ποιοι ήταν τούτοι, ούτε τι καπνό φουμάρουν. Κι επιτέλους με τα πολλά παρακάλια, οι τελευταίοι, απόθεσαν ευλαβικά το ποδήλατο στο στρογγυλό χαλάκι στο κέντρο του δωματίου.

"Ααα! Τι είν' αυτόοο"! Έσκουξε τρομαγμένος ο Κωστάκης.

"Ποδήλατο, αφεντικό", απάντησαν αθώα οι αυλικοί.

"Εγώ ποδήλατα δε βάζω στην κατσαρόλα μου"! Έκανε άγρια εκείνος. "Πάρτε το γρήγορα πίσω, και φέρτε μου ένα πολύ-πολύ μεγάλο χάμπουργκερ! Ξηγηθήκαμε";

Αμέ! Και πολύ καλά μάλιστα!...

Άρτον και Θεάματα!