Εγώ για σένα, Τζούλια μου

Εγώ για σένα, Τζούλια μου,
πεθαίνω, πεθαίνω,
αστέρι μου και πούλια μου
και τρένο, και τρένο!

Πότε θα γίνεις, Τζούλια μου,
τρελαίνο-, τρελαίνο-
βαγόνι στα καπούλια μου,
δεμένο, δεμένο;

Πότε θα κάνουμε τσαφ-τσουφ,
μωρό μου, μωρό μου,
έλα και το μυαλό μου ρούφ’,
κι αυτό μου, κι αυτό μου!

Απ’ τα μαλλάκια σου, μια τούφ’,
αχ δώ’ μου, αχ δώ’ μου,
να μείνει ο άντρας σου μαγκούφ’,
του δρόμου, του δρόμου!

Είσαι ψηλή κι όχι κοντή,
με κάλλη, με κάλλη,
πότε θα βγάλεις ντι-βι-ντι
και πάλι, και πάλι;

Το περιμένουν πώς και τι,
οι Γάλλοι, οι Γάλλοι,
να τ’ αγοράσουν όλοι αντί,
την άλλη, την άλλη!

Πάνος Πανούλης